Kathleen Vandenhoudt & Rony Verbiest It's Gonna Be Magic! Stamineeke Webbekom (28-10-2022) reporter & photo credits: Freddie info club: Stamineeke info artist: Kathleen Vandenhoudt - Rony Verbiest © Rootsville 2022

Na een hectische periode met veel muziek maar niet is het minst met ook heel veel drank hadden mij compagnon de route en ikzelf nood aan een rustperiode van een weekje maar daar kwam dan abrupt een einde aan toen ik twee namen zag verschijnen op het 'bord' van 't Stamineeke te Webbekom. Twee namen die allebei klasbakken zijn op hun manier, twee namen die dan ook zo tot de verbeelding spreken, it's gotta be magic. En dan hebben we het niet over de song van Don Williams (1939-2017) maar over de samenwerking tussen Kathleen Vandenhoudt en Rony Verbiest. Alle wegen leiden zo niet enkel naar Rome want ook 'Gevarenwinkel' en 'be-Mine Blues' vonden zo weerom de weg naar Webbekom.

Kathleen Vandenhoudt die speelt hier weerom een thuismatch maar Rony Verbiest komt helemaal uit de 'Vloanders' om dit grote 'kleine café' te ontdekken in Webbekom. Het cultuurcafé waar muziek hoog in het vaandel wordt gedragen en dit met heel veel respect voor de muzikanten. Net als vele anderen hier aanwezig werden we getriggerd door de toch niet alledaagse samenwerking van een Americana madam en een Jazz hero. In het gezelschap van Rony Verbiest waren ook zijn trouwe bandoneon, een mondharmonica en een klarinet mee afgereisd. Kathleen die zweert nog steeds bij haar akoestische six string.

Alsof het een unfinished business was begon Kathleen hier vanavond met het nummer waar ze vorige keer met was geëindigd en zo zal 'It's Not Black' ooit wel als een vaste song op haar setlist komen te prijken. Vervolgens worden we ondergedompeld in een letterlijke stilte met 'So Quiet' en leerde hier de muziekliefhebbers die intense manier van het spelen op Rony's bandoneon meteen in hun hart te sluiten. Prachtig en intens.

Kathleen Vandenhoudt kan putten uit een groot arsenaal originals en het bluesy 'Reach Out Of My Arms' is er zo een voorbeeld van. Rony die dompelde het 'Stamineeke' zo onder in de warme klanken van zijn klarinet. Zullen we het dan maar even bij blues houden zal dit duo hebben gedacht en daar kwam 'Stormy Mondy' van T-Bone Walker' uit de speakers. Een slow 12-bar bluesje dat zijn ontstaan kende in 1947 en zo een klassieker werd.

Ook Kathleen zou in het rijtje van de wereldverbeteraars kunnen thuis horen want met "The One Breaking Glass' neemt ze het hier vanavond op voor alle mishandelde vrouwen in de wereld. Met 'Don't Ever Stop Carressing Me' uit Kathleen's album 'Gracious' uit 2009 willen beiden aantonen dat er nog steeds te weinig wordt geknuffeld in deze wereld. 'Ons' Heidi haar respons daarop was pal achter Rony aan te kruipen waardoor ze een haast een warme knuffel van deze mocht ontvangen. De klanken uit Rony's mondharmonica waren hartverwarmend en deden ons terug denken aan onze eigenste baron Toots. Tijd voor Kathleen om Rony Verbiest even in de spotlights te zetten, voor zover hij er al niet in stond. Met zijn bandoneon in aanslag deed hij hier even de monden openvallen bij het brengen van zijn eigen creatie 'Anna'. Als afsluiter van het eerste gedeelte kregen we zelfs een verrassende Kathleen Vandenhoudt toen ze samen met Rony Verbiest zo maar even Chet Baker's 'Let get Lost' uit hun hoed kwam te toveren. 'Cool Jazz' gewoon hier in het 'Stamineeke!

Tijdens de pauze werd er ruim de tijd genomen voor de fans maar wachtte iedereen uiteraard ook vol spanning om wat Kathleen Vandenhoudt en Rony Verbiest nog voor ons in petto hadden. We waren er dus klaar voor alsook zo het espressomachine.

Op 'Better Moon' kregen we zo al meteen ook een nieuwe '2 meter sessie' van Rony's bandoneon waarna we verder werden ingepakt door 'How Broken Can A Heart Be'. Hierbij leek het of er rifjes van Donavon's 'Atlantis' waren te horen en deden ons de klarinet klanken denken aan die van een Acker Bilk. Een waar emo moment hier in Webbekom. In 2019 stond de Belgische singer-songwriter Piet Van den Heuvel samen met zijn band, waarin een Bart Buls en een David Piedfort zaten, op 'Blues Peer' en van Piet brengt Kathleen hier vanavond 'Comes True Love'.

Nummers als 'True Compagnion' en 'Out Of The Rain' blijven een certitude bij een optreden van Kathleen Vandenhoudt en zo zit er uiteraard ook weer een Rony Verbist moment aan te komen. Kathleen smeekbede om nu geen koffie's te bestellen was terecht op zijn plaats want met 'Ne Me Quitte Pas' van de iconische Jacques Brel toverde Rony hier eentje van 1959 uit zijn bandoneon. Een nummer al 63 jaar oud en nog steeds even mooi en onsterfelijk. RESPECT!. We voelen zo het einde naderen van deze magische avond. 'Nothing So Easy...Then Loving You' komt de stilte hier te doorbreken en aarzelend ontstaat er dan toch zo een warme sing-a-long hier in het 'Stamineeke' als sluitstuk van deze avond.

Uiteraard kan en mag een bisser niet ontbreken en zo nemen we afscheid van Kathleen Vandenhoudt en Rony Verbiest en hun magic moment blijft ingesloten in ons hart. CU en zo zijn we hier in 't Stamineeke weer koud gepakt door deze twee klasbakken...wordt vervolgd!

Duvel & Live Music, true compagnions

2 meter bandoneon sessie

een FAN moment